toplanış — is. Toplanma işi veya biçimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
came’ — ə. 1) toplayan, cəm edən, içinə alan, əhatə edən, havi edən; 2) yekun; 3) böyük məscid; 4) universitet; 5) toplanış yeri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəmiyyətgah — ə. və f. toplanış yeri, toplantı yeri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məcmə’ — ə. 1) adamların və ya şeylərin toplandığı yer toplanış, yığıncaq; 2) qovuşulan yer; qovşaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məhfil — ə. 1) toplanış yeri, yığınacaq yeri; 2) toplanmış heyət; dərnək, məclis … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məsabə — ə. 1) toplanılan yer, toplanış yeri; 2) daimi yer (məs.: dilənçinin məscid yanında durub diləndiyi yer); 3) dərəcə; 4) … kimi, … sifətilə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tənadi — ə. 1) bir birini səsləmə; 2) toplanma, toplanış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əncümən — f. məclis, cəmiyyət, toplanış. Əncüməni daniş elmi cəmiyyət, bilik cəmiyyəti … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məclis — is. <ər.> 1. Bir məsələ haqqında danışmaq üçün düzəldilən yığıncaq, toplaşmış adamlar heyəti; toplanış, iclas. . . Çünki bu bir məclisi xasdır, ona binaən mənim tərəfimdən icazət olunur ki, oturasınız. M. F. A.. Hərzə nə şura və nə məclis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
toplantı — bax toplanış 1 və 2 ci mənalarda. . . Ağaxan bəy kimiləri . . toplantı yeri olan Danzaver kəndinə yığışdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
